دندان های شیری به عنوان پایگاه و جایگاه دندان های دائمی نقش مهمی در حفره دهان ایفا می کنند . بنابراین ، پیشگیری و کنترل پوسیدگی ها در این دندان ها از اهمیت خاصی برخوردار است .
در صورت عدم توجه به پوسیدگی های دندانی ، پوسیدگی به سرعت پیشرفت کرده و عصب دندان را گرفتار می کند . در این اثنا ، کودک گاهی دچار دندان درد های خود به خود و شبانه می شود و گاهی نیز این درگیری عصب با آبسه دندان همراه می شود ، به نحوی که از شروع پوسیدگی ریشه تا عصب می تواند کمتر از شش ماه طول بکشد .
متأسفانه درمان دندان های دچار آبسه بسیار مشکل و گاه غیرممکن است . در صورت بروز آبسه و عفونت دندان ها ، استفاده سرخود از آنتی بیوتیک ها به هیچ وجه توصیه نمی شود ، چرا که گاهی مصرف نابجای آنتی بیوتیک ها باعث پنهان شدن علائم یا مقاوم شدن میکروب ها می گردد . پس در صورت بروز آبسه های دندانی در اولین فرصت باید به پزشک مراجعه نمود تا اقدامات درمانی لازم به عمل آید . از طرفی باقی گذاشتن دندان های عفونی در دهان بسیار خطرناک است ، چون علاوه بر تاثیر عفونت بر سلامت عمومی بدن ، در برخی موارد عفونت دندان های شیری بر روی جوانه دندان های دائمی زیرین تاثیر گذاشته ، باعث نقص ساختاری این دندان ها می شود .
در صورتی که دندان عفونی به درمان های دندان پزشکی پاسخ مناسب ندهد و یا قابل درمان نباشد ، چاره ای جز کشیدن دندان نمی باشد که در این صورت توجه به فضاهای خالی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . آبسه های دندانی گاه با علائم حاد به صورت تب و بی حالی و درد و گاهی بدون علامت ظاهر می شوند . گاه آبسه های دندانی بعد از طی شدن مراحل حاد ( یعنی در صورت عدم درمان ) به صورت مزمن در می آیند . در این حال عفونت به صورت یک جوش سفید چرکی در لثه بالای ریشه دندان مشاهده می شود که به عنوان یک منبع عفونی عمل می کند . بنابراین ، رعایت بهداشت دهان و آشنا سازی کودک با محیط دندان پزشکی جهت کنترل های ۶ ماه یک بار از همان اوان کودکی امری واجب است که تا حدی از بار مشکلات می کاهد.
در صورت عدم توجه به پوسیدگی های دندانی ، پوسیدگی به سرعت پیشرفت کرده و عصب دندان را گرفتار می کند . در این اثنا ، کودک گاهی دچار دندان درد های خود به خود و شبانه می شود و گاهی نیز این درگیری عصب با آبسه دندان همراه می شود ، به نحوی که از شروع پوسیدگی ریشه تا عصب می تواند کمتر از شش ماه طول بکشد .
متأسفانه درمان دندان های دچار آبسه بسیار مشکل و گاه غیرممکن است . در صورت بروز آبسه و عفونت دندان ها ، استفاده سرخود از آنتی بیوتیک ها به هیچ وجه توصیه نمی شود ، چرا که گاهی مصرف نابجای آنتی بیوتیک ها باعث پنهان شدن علائم یا مقاوم شدن میکروب ها می گردد . پس در صورت بروز آبسه های دندانی در اولین فرصت باید به پزشک مراجعه نمود تا اقدامات درمانی لازم به عمل آید . از طرفی باقی گذاشتن دندان های عفونی در دهان بسیار خطرناک است ، چون علاوه بر تاثیر عفونت بر سلامت عمومی بدن ، در برخی موارد عفونت دندان های شیری بر روی جوانه دندان های دائمی زیرین تاثیر گذاشته ، باعث نقص ساختاری این دندان ها می شود .
در صورتی که دندان عفونی به درمان های دندان پزشکی پاسخ مناسب ندهد و یا قابل درمان نباشد ، چاره ای جز کشیدن دندان نمی باشد که در این صورت توجه به فضاهای خالی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . آبسه های دندانی گاه با علائم حاد به صورت تب و بی حالی و درد و گاهی بدون علامت ظاهر می شوند . گاه آبسه های دندانی بعد از طی شدن مراحل حاد ( یعنی در صورت عدم درمان ) به صورت مزمن در می آیند . در این حال عفونت به صورت یک جوش سفید چرکی در لثه بالای ریشه دندان مشاهده می شود که به عنوان یک منبع عفونی عمل می کند . بنابراین ، رعایت بهداشت دهان و آشنا سازی کودک با محیط دندان پزشکی جهت کنترل های ۶ ماه یک بار از همان اوان کودکی امری واجب است که تا حدی از بار مشکلات می کاهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر